Bij ons thuis is het begin van het jaar altijd een drukke periode. Niet alleen zijn onze beide jongens jarig, maar ook op het werk trekt alles extra aan. Maar het gaat lekker; de hoeveelheid afval mindert nog steeds! Ruim over de helft van de challenge is onze beste score op de afvalmeter 150 gram restafval. Toevallig deze week én zonder verjaardagen, maar niet gek voor een week uit het leven van een gezin. Na twee maanden is de vuilniszak dan ook pas voor de helft gevuld.

Plastic-politie

Ook de PMD-container is sinds de invoering voor de kerst nog niet aan de straat geweest. Toch vult die zich rapper dan gehoopt. Reden voor ons om een extra tandje bij te zetten om de hoeveelheid plastic verder terug te dringen. We zijn in een soort constante staat van oplettendheid… Ondanks de tasjes-tax zijn verkopers zo gewend om alles voor je te verpakken dat je – voor je het weet – weer thuis komt met een berg zakjes. Nu gebruiken we die gerust nog een keer, maar het is wat onnodig als je gewoon een mand en linnen tasjes bij je hebt. Om over onzinnige verpakkingen nog maar te zwijgen… Wat doen die tomaten op een schaaltje in een plasticje?

Vorige week hebben we dan eindelijk een volgende stap gezet in het doorbreken van ons afvalpatroon: we hebben de voorraadlade bestudeerd. Een grote chaos aan plastic verpakkingen, doosjes en kant-en-klare zakjes die we niet snel zullen gebruiken. De onoverzichtelijkheid van onze voorraad weerhield ons er tot nog toe van alles ‘los’ te kopen. Maar nu zijn we naar de Zweedse gigant getogen om die handige weckpotten te halen (waarom het dan opeens Korken moet heten;-). De doorzichtige deksel geeft direct een blik op de inhoud. De beschrijvende en vrolijke etiketten doen de rest om zonder misgrijpen bloem, rijst en bonen te pakken.

Voorraad 3.0!

Sindsdien kopen we bij voorkeur verpakkingsloos. De markt heeft er een goede klant bij. Maar ook De Nieuwe Graanschuur kan op vast bezoek rekenen. Hagelslag en pindakaas verdwijnen rechtstreeks in de voorraadpot (in dit geval geen weck) en andere ingrediënten worden direct vanuit silo’s getapt. Ja, dat kost meer bewustzijn en wat fietsritjes extra. Maar het levert je gezellige nieuwe contacten op, veel verse en smakelijke ingrediënten, maar bovenal veel minder (herbruikbaar) afval!